در روش ارزشیابی مشاغل به روش درجه بندی با توجه به خصوصیات مشاغل موجود در سازمان تعدادی طبقات شغلی (گروه های شغلی) تعیین و برای هر طبقه شرح جامعی تهیه می گردد که این شرح ، خصوصیات و شرایط مشاغلی را که می توانند در آن طبقه قرار گیرند را مشخص می کنند . بنابراین
روش رتبه بندی ساده ترین طریقه برای ارزشیابی مشاغل است.نحوه عمل به این ترتیب است که کلیه مشاغل موجود در یک کارگاه با یگدیگر مقایسه شده و شغلی که از همه ساده تر و کم اهمیت تر باشد در پائین ترین درجه قرار گرفته و سایر مشاغل به ترتیب اهمیتی که از لحاظ پیچیدگی و
برای تعیین ارزش نسبی مشاغل هر سازمان روش های مختلفی وجودارد که از بین آنها چهار روش ذیل،از جمله سیستم های متداول ارزشیابی مشاغل می باشد : روش رتبه بندی روش درجه بندی یا طبقه بندی روش مقایسه عوامل روش امتیازی روش های چهار گانه فوق از یک سیر تکاملی برخوردار می
یکی از اهداف عمده ارزشیابی مشاغل ، سطح بندی و درجه بندی مشاغل با یک روال منطقی و حساب شده با استفاده از فنون موجود می باشد که به این وسیله ارزش نسبی مشاغل را با توجه به نوع وظایف و مسئولیت های افراد تعیین می نماید که این نیز مقدمه ای است برای طراحی
ارزشیابی مشاغل عبارت است از مقایسه منظم و رسمی از شغل ها یا کارها جهت تعیین ارزش هر در مقایسه با کاردیگر.روش اصلی ارزیابی مشاغل براین اساس قرار دارد که محتوای هر کار بر حسب میزان تلاش مورد نیاز (اعم از فکرس و جسمی) ، مسئولیت ها و مهارت ها با کار دیگر مقایسه می
به طور کلی، طبقه بندی فعالیتی ذهنی و انتزاعی است،بدین معنی که ذهن انسان به طور طبیعی بین اشیای پیرامون خویش شباهت ها و تفاوت هایی را می بیند و آن ها را به نحوی بر اساس تشابهات و تفاوت هایی که دارند، با هم مرتبط یا از هم متمایز می
مدل سازمانهای سنتی به گونه ای شکل گرفته بود که به همه کارکنان القاء شده بود که رهبر سازمان همه موارد را بهتر از همه میداند. از این رو همه دستورات از راس سازمان به پایین در جریان بود و همه کارکنان منتظر دستورات ارسال شده از راس سازمان بودند.در مدل سازمان های مدرن ساختار